Eindelijk is het dan zover

Eindelijk is het dan zo ver...Dè dag dat Arco en ik naar het Wereld Kampioenschap Onderwaterfotografie in La Paz, Mexico vertrekken. Het eerste deel van het Nederlandse team is 2 dagen eerder vertrokken en de eerste berichten van hun zijn goed. De communicatie met Mexico was enorm moeizaam, dus het was even afwachten of alles goed geregeld was bij aankomst….en dat blijkt zo te zijn. Dus dat is al een last minder. 

“Ik ga gewoon naar een wereldkampioenschap in Mexico…hoe gaaf is dat!!!”. Deze zin heb ik de afgelopen tijd regelmatig tegen mezelf gezegd! Ik KAN dus wereldkampioen worden…het zou zomaar kunnen! Mijn camera en onderwaterhuis ken ik blindelings. Ik weet wat de mogelijkheden van de camera zijn en hoe ik deze er uit kan halen, dus dat zit wel goed. Maar de complete wereldtop van onderwaterfotografie is daar aanwezig, dus je moet iets uit de hoge hoed toveren om op te vallen. Ik zie mezelf nog niet op wereldtop-niveau. Ook moet je het geluk hebben dat je iets unieks voor je lens krijgt en je moet het geluk hebben dat ook de jury je foto mooi vindt.

Het zijn voor mij nog te veel onzekerheden om te denken dat ik ook echt wereldkampioen KAN worden. Maar als je er niet over droomt, kan je er misschien maar beter niet naar toe gaan.

Vandaag staat in het teken van de tas inpakken. Ik heb gisteren alles wat ik wil meenemen bij elkaar gelegd…Na een uurtje zit alles in de tas en ben ik er klaar voor. Ik heb er echt super veel zin in. Het gaat een avontuur worden dat ik nooit meer ga vergeten en wil er samen met Arco volop van gaan genieten. Het zou natuurlijk geweldig zijn als het ook nog bekroond wordt met misschien wel een medaille. Het zou zomaar kunnen...Ik blijf er over dromen!! Ik heb vandaag aan eind van de middag met Arco afgesproken en vanuit hier gaan we naar Schiphol. Ik heb dus nog even de tijd…..dan nog maar een goed boek lezen!